چند حدیث زیبا در مورد زیارت امام حسین علیه السلام در روز عرفه
حدیث اوّل ترجمه:
محمّد بن جعفر قرشى رزّاز کوفى، از دائى خود محمّد بن الحسین بن ابى الخطّاب، از محمّد بن اسماعیل، از صالح بن عقبه، از بشیر دهّان، وى گفت:
محضر مبارک حضرت ابى عبد اللَّه علیه السّلام عرض کردم: بسا زیارت حجّ از من فوت شده پس در روز عرفه به زیارت قبر حضرت امام حسین علیه السّلام مىروم از نظر شما چه طور است؟
حضرت فرمودند:
اى بشیر عمل نیک و پسندیدهاى انجام دادهاى، هر مؤمن که در غیر روز عید به زیارت قبر حسین بن على علیهما السّلام برود در حالى که به حقّ آن حضرت عارف و آگاه باشد خداوند متعال ثواب بیست حجّ و بیست عمره قبول شده و اجر بیست بار جنگ با دشمنان خدا در معیّت نبى مرسل یا امام عادل برایش مىنویسد.
و کسى که در روز عید به زیارت قبر مطهّرش برود حق تعالى ثواب صد حج و صد عمره و صد بار جنگ با دشمنان خدا در رکاب نبى مرسل یا امام عادل براى او منظور مىفرماید.
و کسى که در روز عرفه با عرفان به حق آن حضرت به زیارت قبر مطهّرش برود خداوند منّان ثواب هزار حج و هزار عمره مقبول و هزار بار جنگ نمودن با دشمنان خدا در رکاب نبى مرسل یا امام عادل به او مىدهد.
بشیر مىگوید: محضرش عرض کردم: چگونه این اجر و ثوابها براى من باشد در حالى که موقف را ترک کردهام؟
بشیر مىگوید: پس از ایراد این کلام حضرت نگاهى شبیه شخص غضبناک به من نموده سپس فرمودند:
اى بشیر، هنگامى که مؤمن به زیارت قبر حسین بن على علیهما السّلام در روز عرفه مىرود و در فرات غسل کرده و سپس به طرف آن حضرت متوجّه مىشود خداوند متعال به هر قدمى که وى برمىدارد ثواب یک حج با تمام مناسک و اعمال آن را برایش منظور مىکند.
بشیر مىگوید: بعد از این کلام، سخن دیگرى نمىدانم امام علیه السّلام فرمودند مگر کلمه «و ثواب غزوة» را.
حدیث دوّم ترجمه:
پدرم و على بن الحسین و محمّد بن الحسن رحمة اللَّه علیهم جملگى از سعد ابن عبد اللَّه، از علىّ بن اسماعیل بن عیسى، از محمّد بن عمرو بن سعید زیّات، از داود رقّى، وى گفت:
از حضرت ابو عبد اللَّه و ابو الحسن موسى بن جعفر و ابو الحسن علىّ بن موسى علیهم السّلام شنیدم که مىفرمودند:
کسى که در روز عرفه به زیارت قبر حضرت امام حسین علیه السّلام برود خداوند متعال او را مطمئن القلب مىگرداند.
حدیث سوّم ترجمه:
و از پدرم و على بن الحسین و محمّد بن الحسن رحمة اللَّه علیهم جملگى از سعد، از هیثم بن ابى مسروق نهدى، از على بن اسباط، از برخى اصحاب ما از حضرت ابى عبد اللَّه علیه السّلام، آن حضرت فرمودند:
خداوند تبارک و تعالى عصر روز عرفه ابتداء به زوار قبر مطهّر حضرت امام حسین علیه السّلام نظر مىکند.
راوى مىگوید: محضر مبارکش عرض کردم: قبل از نظر نمودن به اهل موقف (حاجىها)؟ حضرت فرمودند: بلى.
عرض کردم: چرا این طور است؟
حضرت فرمودند: زیرا در بین حاجىها زنازاده وجود داشته ولى در میان زائرین قبر مطهّر آن حضرت ابدا زنازاده نمىباشد.
حدیث چهارم ترجمه:
مترجم مىگوید:
این حدیث با ترجمهاش قبلا در باب شصت و هشت با سند دیگر نقل شد.
حدیث پنجم ترجمه:
پدرم رحمة اللَّه علیه و جماعتى از مشایخ و اساتیدم، از محمّد بن یحیى عطّار، از حمدان بن سلیمان نیشابورى ابى سعید، وى گفت: عبد اللَّه بن محمّد یمانى، از منیع بن حجّاج، از یونس بن یعقوب بن عمّار، از حضرت أبى عبد اللَّه علیه السّلام، حضرت فرمودند:
کسى که در عرفات روز عرفه را درک نکرد ولى آن را کنار قبر مطهّر حضرت امام حسین علیه السّلام درک نماید، عرفه از او فوت نشده است و خداوند متعال ابتداء کسانى را که در کنار قبر آن جناب هستند مورد نظر و التفات قرار داده بعد به اهل عرفات نظر نموده و با ایشان انس مىگیرد.
حدیث ششم ترجمه:
پدرم رحمة اللَّه علیه و على بن الحسین، از سعد بن عبد اللَّه، از احمد بن محمّد بن عیسى، از محمّد بن خالد برقى، از قاسم بن یحیى بن الحسن بن راشد، از جدّش حسن، از یونس بن ظبیان، وى مىگوید:
حضرت ابو عبد اللَّه علیه السّلام فرمودند:
کسى که حضرت امام حسین علیه السّلام را در نیمه شعبان و شب عید فطر و شب عرفه در یک سال زیارت کند خداوند متعال ثواب هزار حجّ و هزار عمره مقبول به وى داده و هزار حاجت از حوائج دنیا و آخرتش را روا مىسازد.
حدیث هفتم ترجمه:
محمّد بن الحسن بن الولید، از محمّد بن الحسن الصفّار، از احمد بن محمّد ابن عیسى، از محمّد بن خالد برقى، از حنان بن سدیر، از پدرش، از حضرت ابى عبد اللَّه علیه السّلام، حضرت فرمودند:
زمانى که روز عرفه فرا برسد خداوند متعال به زوّار قبر حضرت ابى عبد اللَّه الحسین علیه السّلام توجّه نموده پس به ایشان مىفرماید:
از ابتداء شروع به عمل نمائید زیرا شما را آمرزیدم سپس با اهل عرفات انس مىگیرد.
حدیث هشتم ترجمه:
محمّد بن جعفر، از محمّد بن الحسین، از کسى که نامش را برده، از عمر بن الحسن العزرمى، از حضرت ابى عبد اللَّه علیه السّلام وى مىگوید: از آن حضرت شنیدم که مىفرمودند:
هنگامى که روز عرفه مىرسد خداوند متعال به زوّار قبر حضرت امام حسین علیه السّلام نظر نموده و مىفرماید: برگردید آنچه از افعال و گناهان گذشته شما است آمرزیدم و از روزى که مراجعت مىکنند تا هفتاد روز هیچ گناهى از ایشان ثبت و ضبط نمىشود.
حدیث نهم ترجمه:
پدرم و جماعتى، از اصحاب و یارانم رحمة اللَّه علیهم، از محمّد بن یحیى و احمد بن ادریس جملگى از عمرکى بن على، از یحیى (یعنى خادم حضرت ابو جعفر ثانى علیه السّلام) از محمّد بن سنان، از بشیر دهان، وى مىگوید:
از حضرت ابو عبد اللَّه علیه السّلام (هنگامى که در حیره نزول اجلال فرموده و جماعتى از شیعه محضر مبارکش بودند) گفتارى شنیدم که شرحش چنین است:
حضرت روى مبارکشان را به من نموده و فرمودند:
اى بشیر امسال به حجّ رفتى؟
عرض کردم: فدایت شوم، خیر، ولى در روز عرفه به زیارت قبر حسین بن على علیهما السّلام رفتم.
حضرت فرمودند:
اى بشیر به خدا قسم آنچه از اجر و ثواب براى اصحاب مکّه (حاجىها) در مکّه مىباشد از تو فوت نشده.
عرض کردم: یعنى در این زیارت من اجر و ثواب وقوف به عرفات بوده؟
برایم فرموده خود را تفسیر بفرمائید:
حضرت فرمودند:
اى بشیر وقتى یک نفر از شما کنار فرات غسل نمود و سپس به زیارت قبر حضرت امام حسین علیه السّلام رفت در حالى که به حق آن حضرت عارف و مطّلع باشد البتّه خداوند متعال به هر قدمى که وى از زمین بلند مىکند و سپس آن را بر زمین مىنهد اجر صد حج و صد عمره قبول شده مىدهد و اجر صد جنگ که وى در معیّت نبىّ مرسل با دشمنان خدا و رسول او نموده را برایش منظور مىفرماید.
اى بشیر: بشنو و به کسانى که قلبشان ظرفیّت پذیریش آن را دارد برسان و بگو: کسى که امام حسین علیه السّلام را در روز عرفه زیارت کند مانند کسى است که خدا را در عرش زیارت نموده.
حدیث دهم ترجمه:
محمّد بن عبد المؤمن رحمة اللَّه علیه، از محمّد بن یحیى، از محمّد بن الحسن الصفّار، از احمد بن محمّد الکوفى، از محمّد بن جعفر بن اسماعیل العبدى، از محمّد بن عبد اللَّه بن مهران، از محمّد بن سنان، از یونس بن ظبیان، از حضرت ابى عبد اللَّه علیه السّلام حضرت فرمودند:
کسى که در روز عرفه قبر حضرت حسین بن على علیهما السّلام را زیارت کند خداوند متعال ثواب هزار هزار (یک میلیون) حج که با حضرت قائم علیه السّلام بجاى آورند را براى وى منظور مىفرماید و اجر هزار هزار عمره که با حضرت رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم انجام گیرد را به وى داده و همچنین ثواب آزاد نمودن هزار هزار عبد را به او اعطاء کرده و اجر کسى که هزار هزار دو بار اسب را در راه خدا انفاق کرده است را به وى عنایت مىفرماید و حق تعالى از وى به این عبارت نام مىبرد: عبدى الصّدیق آمن بوعدى و فرشتگان در بارهاش چنین تعبیر مىکنند: فلان صدّیق، زکّاه اللَّه من فوق عرشه.
و در زمین کروب نامیده مىشود.
حدیث یازدهم ترجمه:
پدرم رحمة اللَّه علیه، از سعد بن عبد اللَّه، از احمد بن محمّد بن عیسى، از محمّد بن اسماعیل بن بزیع، از صالح بن عقبه، از بشیر دهّان، وى مىگوید:
حضرت جعفر بن محمّد علیهما السّلام فرمودند:
کسى که در روز عرفه قبر مطهّر حضرت حسین بن على علیهما السّلام را زیارت کند در حالى که به حق آن حضرت عارف و مطّلع باشد خداوند ثواب هزار حجّ و هزار عمره و هزار جنگى که در معیّت نبىّ مرسلى انجام داده را برایش مىنویسد.
و کسى که روز اوّل ماه رجب آن جناب را زیارت کند خداوند منّان البته او را مىآمرزد.
حدیث دوازدهم ترجمه:
پدرم رحمة اللَّه علیه، از سعد بن عبد اللَّه، از محمّد بن عیسى بن عبید، از محمّد بن سنان، از ابى سعید قمّاط، از بشّار، از حضرت ابى عبد اللَّه علیه السّلام، حضرت فرمودند:
کسى که متمکن و توانا نبوده لذا براى رفتن به حج و انجام حجّة الاسلام مهیّا نباشد باید به زیارت قبر مطهّر حضرت حسین بن على علیهما السّلام برود و روز عرفه را در آنجا باشد، چنین زیارتى از حجة الاسلامش مجزى است.
ناگفته نماند و باید توجّه داشت من نمىگویم این زیارت مطلقا از حجّة الاسلام مجزى است بلکه تنها براى شخص غیر متمکن و معسر اجزاء مىباشد امّا کسى که موسر و متمکن مىباشد:
وى وقتى حجة الاسلام را بجا آورد اگر اراده نمود که حج یا عمره مستحبى انجام دهد و شغل دنیائى یا مانعى دیگر او را از آن باز داشت در صورتى که به زیارت قبر مطهّر حضرت امام حسین علیه السّلام در روز عرفه برود البته خداوند با این زیارت جزاء وى را از اداء حج یا عمره داده بلکه ثواب آن را چندین برابر مىنماید.
راوى مىگوید: محضر مبارکش عرض کردم:
ثواب آن معادل چند حج و چند عمره مىباشد؟
حضرت فرمودند:
قابل شمارش و احصاء نیست.
راوى عرض کرد: آیا ثواب صد حج و صد عمره را به او مىدهند؟
حضرت فرمودند: کیست بتواند ثوابش را احصاء نموده باشد.
راوى مىگوید: عرضه داشتم: آیا ثواب هزار حج و هزار عمره را دارد؟
حضرت فرمودند: بیش از این است، سپس فرمودند:
اگر نعمتهاى بارى تعالى را بشمارید نمىتوانید از عهده احصاء آنها برآئید خداوند متعال واسع بوده و بدون عوض مىبخشاید.
منبع:ابن قولویه، جعفر بن محمد - ذهنى تهرانى، محمد جواد، کامل الزیارات / ترجمه ذهنى تهرانى ص561تا572، 1جلد، انتشارات پیام حق - تهران، چاپ: اول، 1377 ش.